Burgemeester opent troostplek

Achter de Kleine Kasteeltjes in Brecht opende burgermeester Sven Deckers een 'troostplek'. 

Zondagvoormiddag werd in Brecht de eerste troostplek geopend. Het is een initiatief van FERM. Er zullen er nog vier volgen. Eéntje in Overbroek, één in St-Job en één in St Lenaarts. Deze plek kan mensen bij elkaar brengen wanneer ze het moeilijk hebben. Door heel het COVID-gebeuren, leven er heel wat mensen in eenzaamheid. Er is niet voor iedereen iemand waarop je kan terug vallen. Zeker wanneer je dan met een overlijden te maken hebt, is de situatie van afscheid nemen soms schrijnend. Deze plek kan zorgen dat je elkaar ontmoet en dat je je verhaal eens kan doen aan iemand anders. 

Hieronder kan je het woordje van de burgemeester lezen. 

Beste mensen allemaal,

Vandaag zijn we hier allemaal samen om in onze gemeenschap, in ons dorp deze mooie Troostplek officieel te openen. Een heel mooi initiatief dat zorgt voor verbondenheid en warmte.

Troost krijgen of troost geven verloopt in tijden van een pandemie niet meer hetzelfde als vroeger. Het coronavirus heeft ons gewone leven ontwricht. We missen onze vrienden, we missen onze sociale contacten, er loopt zoveel anders nu. Veel mensen hebben het erg moeilijk nu. Mensen in eenzaamheid hebben het zwaar te verduren. Zieken moeten hun ziekte alleen dragen zonder bezoek en sterven soms helemaal alleen zonder een naaste of een familielid aan hun zijde.

Ieder van ons die al een dicht familielid heeft verloren weet hoe moeilijk het is wanneer iemand sterft. Door Corona kunnen we nu niet op een normale manier afscheid nemen van onze overledenen. Samen afscheid van iemand nemen tijdens een misviering of een dienst zorgt voor verbondenheid. Het brengt onze inwoners samen en doet je dan weer even stilstaan bij het  vluchtige leven. Afscheid nemen van een familielid, een vriend, een buur zorgt voor een groot gemis, een grote leegte blijft achter. Het zorgt voor een litteken. Een wonde die maar heel traag geneest, beetje bij beetje, maar ze gaat nooit weg. Soms voelt het gemis en de pijn aan alsof je een zware rugzak moet mee sleuren, een last die op je schouders weegt. Op die momenten hebben we elkaar nodig, hard nodig. Dan moeten we er zijn voor elkaar. Een klein gebaar, een glimlach, een kaartje of een luisterend oor, woorden van troost. Het zorgt ervoor dat die rugzak een beetje minder zwaar gaat wegen. En daar kan deze mooie Troostplek ook toe bijdragen. Een plek waar je troost kan vinden, waar je even kan nadenken en ook troost kan krijgen.

Ik ben dan ook heel vereerd en fier dat ik als burgemeester deze plek officieel kan openen, samen met jullie.

Het ga jullie goed.